پری بیوتیک ها: تخمیر در روده
بدن فیبر غذایی را به اسیدها، گازها یا مولکول‌های الکل تجزیه می‌کند (فرایند تخمیر را می‌توانید در مقاله وبلاگ پروبیوتیک‌ها به تفصیل پیدا کنید). این ترکیبات کوچکتر و تکه تکه شده انرژی را برای باکتری های خوب در روده بزرگ تامین می کنند و زیستگاهی را ایجاد می کنند که در آن جمعیت باکتری های خوب می توانند رشد کنند. پری بیوتیک های رایج شامل اینولین و الیگوفروکتوز هستند و این مواد به محصولاتی مانند نوارهای پروتئینی با فیبر بالا اضافه می شوند تا محتوای فیبر غذا را افزایش دهند.
بین این دو چه فرقی هست؟
اینولین یک مولکول پیچیده است که از زنجیره های فروکتوز (که اساساً قند میوه) به هم متصل شده اند، با هضم انسان شکسته می شوند. اینولین به شدت توسط باکتری های روده تخمیر می شود و به جمعیت پروبیوتیک ها اجازه رشد می دهد.
الیگوفروکتوز زیرگروهی از اینولین است. هر دو به افزایش بیفیدوباکتریوم در روده کمک می کنند که نوعی باکتری مفید روده است. در حالت ایده آل، ما بیشتر فیبر رژیمی خود را از میوه ها و سبزیجات مصرف می کنیم، اما ممکن است برای برخی افراد عملی نباشد. شما می توانید برخی از محصولات فیبر غنی شده را اضافه کنید، به هر حال من
اگر به رژیم غذایی غنی از فیبر عادت ندارید، توصیه می‌کنیم به آرامی آنها را اضافه کنید. با 10 تا 15 گرم فیبر در روز شروع کنید و به آرامی وعده های غذایی با فیبر بالا را به میزان قابل تحمل افزایش دهید. غذاهای غنی شده با فیبر – به عنوان مثال محصولات فیبر وان، متاموسیل، میله های کوئست و غیره احتمالاً حاوی ریشه کاسنی یا اولیگو فروکتوز هستند که سرشار از فیبر پری بیوتیک هستند. پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها متفاوت اما مشابه هستند. من از این قیاس برای توضیح تفاوت برای دیگران استفاده می کنم.
میکروبیوم روده را به عنوان یک مزرعه در نظر بگیرید.
پری بیوتیک ها “کود و سوخت” هستند: چگونه رشد می کند. نور خورشید، آب و کود به خاک کمک می کند تا یکپارچگی خود را حفظ کند تا سبزیجات بتوانند رشد کنند. پری بیوتیک ها فقط در گیاهان یافت می شوند و به راحتی هضم نمی شوند.
پروبیوتیک ها “محصول و دانه” هستند: آنچه در حال رشد است. باکتری های خوب روده را مانند آنچه در مزرعه وجود دارد، در نظر بگیرید. بیفیدوباکتریا یک کلنی باکتری و هویج یک محصول است. پروبیوتیک‌ها در غذاهای تخمیر شده برخلاف اجزای فیبر غذاها یافت می‌شوند. آنها می توانند توسط اسید معده، گرما و زمان از بین بروند، بنابراین آنها را با معده خالی با آب مصرف کنید!